|
Venhuizen: Emerentia-kerk
|
| Venhuizen: dorpskerk |
De kerk van Venhuizen (NH) is gewijd aan de heilige Emerentia.
De bouwgeschiedenis van het schip loopt van laatste kwart 15e eeuw
tot eerste kwart 16e eeuw.
Aanvankelijk liep het schip verder door in westwaartse richting
en was er een inpandige toren. In 1875 is het schip ingekort en is de huidige toren en voorzijde gebouwd. De laatste grote
restauratie vond plaats van 1962 tot 1978.
|
| Venhuizen: maalkruis aan noordelijk dwarsschip |
Op de foto hierboven in een eindje onder het duidelijk kruisvormige
muuranker in het metselwerk een maalruisteken te zien, dat nog voor de helft de zwarte kleur heeft behouden.
Op de foto hieronder kun je zien dat de kopse stenen, die het kruis
vormen, wel degelijk in kruisvorm zijn gelegd. Er valt niet willekeurig elder in het muurvlak zo'n kruis aan te wijzen.
|
| Venhuizen |
Maar de kerk heeft nog een verrassing.
Aan de achterzijde van het zuidelijke dwarsschip bevinden zich vaag
zichtbaar ook nog een tweetal tekens. Links zien we weer een maalkruis en rechts een teken dat bestaat uit 2 aaneengeschakelde
ruiten. Je kunt er een liggend cijfer acht in zien. Een eeuwigheidsteken.
Beide tekens tezamen zou je met enige goed
wil (en (nog) niet wetenschappelijk onderbouwd) kunnen lezen als: laat
het onheil voor altijd van deze plaats wegblijven.
|
| Venhuizen: maalkruis en 'krakeling' aan oostelijke kant van het zuidelijke dwarsschip |
Als je kijkt aan welke Emerentia de kerk van Venhuizen gewijd
werd,
zijn er 3 kandidaten:
De naam Emerentia werd ooit nog gegeven aan de grootmoeder
van Maria, dus de moeder van Anna.
Dan is er een Emerentia of Emerentiana die in ca. 304 als 13 jarige gestenigd
werd door christenvervolgers, omdat ze op het graf bad van haar stiefzusje. Haar relieken worden in Rome bewaard.
De 3e Emerentia was één van de 11000 maagden uit het gevolg van de heilige Ursula.
Aangezien Ursula weigerde om de vrouw te worden van Attila de Hun, bracht hij alle maagden van haar gevolg om. Toen ze toen
nog weigerde schoot hij ook haar met een pijl dood.
Uit een houten beeldje dat bewaard is in de kerk, tezamen met 3 evangelistenbeeldjes, blijkt
dat het Emerentiana is, het meisje dat in ca. 304 om haar geloof werd gestenigd. Ze is in het beeld herkenbaar omdat ze de
stenen van haar marteling bij zich draagt.
Sint Maartensbrug
Aan de noordgevel, in de steeg met het buurhuis, bevinden zich metseltekens.
Deels ornament, deels teken (2 harten, sterk beschadigd).
|
| Sint Maartensbrug: Grote Sloot 201 |
| |
|
| Sint Maartensbrug: Grote Sloot 201 |
|
| Sint Maartensbrug: Grote Sloot 201 |
Op de foto hieronder zien we in wat voor erbarmelijke situatie de
onderste tekens zich bevinden.
Hopelijk kunnen ze nu nog (kundig) gered worden nu we zien hoe ze hersteld kunnen worden. Voor
zo ver ik het kan zien zijn beide onderste tekens identiek (geweest).
|
| Sint Maartensbrug: Grote Sloot 201 |
Haarlem
In het centrum staat de aloude Bavo-kathedraal, die tijdens de hervorming in de 70-er jaren van de 16e
eeuw voor de Protestantse godsdienstoefening gebruikt ging worden. Hij staat aan de Grote Markt tegenover het stadhuis.
Op het koor van de kerk ontdekte een Haarlemmer met bijzonder goede ogen enkele metseltekens. Dank aan deze Marius Bruijn.
Het is zaak om eens goed te kijken van welke tijd deze koor-muren zijn. Vermoedelijk 16e eeuws, maar mogelijk nog iets
eerder. De tekens zijn een toverknoop, een ruit met vlakverdeling door een maalkruis, en een pure ruit.
| foto: Marius Bruijn |
|
| De oude Sint Bavo kathedraal |
| foto: Marius Bruijn |
|
| Oude Sint Bavo-kathedraal (centrum) |
| foto: Marius Bruijn |
|
| Oude Bavo-kathedraal (centrum) |
| foto: Marius Bruijn |
|
| Oude Bavo-kathedraal (centrum) |
|
